/* Masal Title */

Mavi Ay ve Uçan Tavşan Momo

Bir zamanlar, bulutların üstünde gizli bir köyde yaşayan Momo adında sevimli bir tavşan varmış. Momo'nun tüyleri pamuk gibi bembeyazmış ama en ilginç yanı… uçabiliyor olmasıymış! Kanatları yokmuş ama ne zaman mutlu olsa, hop diye havalanırmış.

Momo'nun en çok sevdiği şey, gece gökyüzünde parlayan yıldızları izlemekmiş. Her akşam güneş battıktan sonra, en yüksek tepeye çıkar, yıldızlara bakar, hayaller kurarmış.

Bir gece, gökyüzünde garip bir şey olmuş. Ay, her zamankinden farklı parlıyormuş... Mavi ışıklarla süslenmiş ve etrafında dans eden minik parıltılar varmış. Momo şaşkınlıkla gözlerini ovuşturmuş. Bu, sıradan bir gece değilmiş.

Tam o anda, mavi ay ışığından incecik bir yol oluşmuş ve bu yol doğrudan Momo'nun önüne kadar inmiş. Parıltılar fısıldar gibi ses çıkarmış:

"Momo, Mavi Ay seni bekliyor…"

Momo biraz ürkmüş ama çok da merak etmiş. Cesaretini toplayıp hafifçe havalanmış ve mavi yola adım atmış. Yol, gökyüzünde kıvrıla kıvrıla yükselmiş, bulutların üzerinden geçmiş, yıldızların arasından geçmiş ve sonunda kocaman, parlayan bir kapıya ulaşmış.

Kapı yavaşça açılmış ve Momo karşısında parlak bir orman görmüş. Bu orman, ay ışığından yapılmış gibiymiş. Ağaçların yaprakları gümüş gibi parlıyor, kelebekler ışık saçıyormuş.

Ormanın ortasında yaşlı bir baykuş onu bekliyormuş. Baykuş, Momo'ya gülümsemiş.

"Momo," demiş, "Sen, hayal gücüyle gökyüzüne çıkan ilk tavşansın. Mavi Ay, hayal kuran cesur kalpleri ödüllendirir. Bu gece sana bir dilek hakkı verecek."

Momo düşünmüş. Kocaman havuçlar mı dilesin? Yoksa hiç bitmeyen oyun saatleri mi? Ama sonra aklına köyündeki arkadaşları gelmiş. Onlar da gökyüzünü görmek isterdi...

"Dileğim," demiş Momo, "Arkadaşlarım da yıldızları yakından görebilsin."

Baykuş gözlerini kapatmış, kanatlarını çırpmış ve bir ışık dalgası ormana yayılmış.

"Dileğin kabul oldu, cesur Momo."

Momo, köyüne döndüğünde arkadaşlarını tepenin başına çağırmış. Hep birlikte göğe bakmışlar ve birden… mavi ay ışığından yapılmış minik balonlar gökten inmiş. Her balon, bir tavşanı alıp yıldızlara doğru uçurmuş!

O gece, tüm köy yıldızların üstünde rüya gibi bir gezi yapmış. Ve Momo, gülümseyerek gökyüzüne bakmış. O mavi ay, şimdi onun en iyi dostuymuş.

O günden sonra, ne zaman çocuk tavşanlar gökyüzüne baksa, hep bir hayal kurmuşlar:

"Belki bu gece, Mavi Ay bize de bir yol çizer…"

Ve Momo? O hâlâ bulutların üstünde, rüya gibi uçuyormuş.

SON