/* Masal Title */

Kurt ve Yedi Keçi Yavrusu

Bir zamanlar, ormanın kenarında yedi yavrusu ile birlikte yaşayan bir anne keçi varmış. Anne keçi, yavrularını çok sever ve onları her türlü tehlikeden korumaya çalışırmış. Bir gün, yiyecek aramak için ormana gitmesi gerekmiş. Yavrularını etrafına toplayarak:

— Sevgili yavrularım, yiyecek bulmak için ormana gidiyorum. Kurt'a karşı çok dikkatli olun. O kurnazdır ve sizi kandırmaya çalışabilir. Onu kalın sesinden ve siyah patilerinden tanıyabilirsiniz. Kapıyı sadece benim yumuşak sesimi duyduğunuzda ve beyaz patilerimi gördüğünüzde açın.

Yavrular, annelerinin uyarılarını dikkatle dinleyip başlarını sallayarak:

— Merak etme anneciğim, kendimizi koruyacağız, demişler.

Anne keçi ormana gittikten kısa bir süre sonra, kurt kapıya gelip kalın bir sesle:

— Açın kapıyı sevgili yavrularım, anneniz geldi ve hepinize yiyecek getirdi, demiş.

Yavrular, sesin kalınlığından bunun anneleri olmadığını anlayarak:

— Sen bizim annemiz değilsin! Annemizin sesi yumuşaktır. Sen kurtsun! diye cevaplamışlar.

Kurt, bu sefer sesini inceltmek için bir hile düşünmüş. Gidip tebeşir yiyerek sesini yumuşatmış ve tekrar keçi yavrularının kapısına gelmiş. Bu kez yumuşak bir sesle:

— Açın kapıyı sevgili yavrularım, anneniz geldi ve hepinize yiyecek getirdi, demiş.

Yavrular, sesin yumuşak olduğunu fark etmişler ama kapının altından baktıklarında siyah patileri görmüşler.

— Kapıyı açmayacağız! Annemizin ayakları beyazdır, sen kurtsun! diye bağırmışlar.

Kurt, bu sefer fırına gidip ayaklarını beyaz una bulamış ve tekrar kapıya gelmiş. Yumuşak bir sesle:

— Açın kapıyı sevgili yavrularım, anneniz geldi ve hepinize yiyecek getirdi, demiş.

Yavrular, yumuşak sesi duyup kapının altından beyaz ayakları görünce, bunun anneleri olduğunu düşünüp kapıyı açmışlar. Ancak içeri giren kurt, yavruları teker teker yutmuş. Sadece en küçük yavru, büyük bir saat dolabının içine saklanarak kurtulmuş.

Bir süre sonra anne keçi eve dönmüş ve kapının açık olduğunu görünce endişelenmiş. İçeri girdiğinde her şeyin dağınık olduğunu ve yavrularının hiçbirini göremediğini fark etmiş. Sonunda, en küçük yavru saklandığı yerden çıkarak olanları anlatmış.

Anne keçi, yavrularını aramaya başlamış ve bahçede ağacın altında uyuyan kurdu bulmuş. Karnının şişkinliğini fark edince içindeki yavruların hâlâ canlı olabileceğini düşünmüş. Hemen eve koşup bir makas, iğne ve iplik almış. Sessizce kurdun karnını keserek yavrularını tek tek çıkarmış; hepsi sağ salimmiş.

Anne keçi, yavrularına taş toplamalarını söylemiş. Topladıkları taşları kurdun karnına doldurmuşlar ve sonra karnını tekrar dikmişler.

Kurt uyandığında, karnında bir ağırlık hissetmiş ve susamış. Nehre doğru yürümüş, eğilip su içmek isterken karnındaki taşların ağırlığıyla suya düşüp boğulmuş.

SON