/* Masal Title */

Keloğlan ve Güç Yarışı

Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak diyarlarda yemyeşil ormanların arasına kurulmuş şirin bir köy varmış. Bu köyde herkes birbirini tanır, yardımlaşır, birlikte eğlenirmiş. En sevdikleri şey ise her yıl düzenlenen "Gönül Gücü Yarışmaları"ymış.

Bu yarışmalarda köyün gençleri halat çekme, çuval yarışı, bilmece çözme gibi eğlenceli oyunlarla kıyasıya mücadele edermiş. Kazanan kişi "Köyün Gönlü En Temiz Genci" unvanını alırmış.

Keloğlan da bu yarışmaya katılmak istemiş. Ama herkes onunla alay etmiş:

— Sen mi kazanacaksın Keloğlan? O incecik kollarınla mı halat çekeceksin? demiş köyün güçlü ama kibirli genci Kara Hüseyin.

Keloğlan sadece gülümsemiş:

— Güç sadece kasla olmaz, yürekle olur, demiş.

Yarışma günü geldiğinde, meydan cıvıl cıvılmış. Köyün büyükleri, çocuklar, yaşlılar herkes toplanmış. İlk oyun: Halat çekme yarışıymış. Finale kalan iki kişi: Kara Hüseyin ve Keloğlan!

Kalabalık nefesini tutmuş. Hakem "Hazır… Başla!" deyince ikisi de ipi çekmeye başlamış. Kara Hüseyin tüm gücüyle asılmış. Keloğlan ise hafif ama dengeli adımlarla, sabırla ipi çekiyormuş. Yüzü gülüyor, ama ter damlaları alnından süzülüyormuş.

Kalabalık tezahürat yaparken, Kara Hüseyin daha fazla dayanamamış ve bir anda dengesini kaybedip yere düşmüş! Kalabalık bir an sessizleşmiş, sonra alkış kıyamet kopmuş! Çünkü Keloğlan kazanmıştı!

Ancak Keloğlan hemen Kara Hüseyin'in yanına koşmuş, elini uzatmış:

— Oyundu bu, üzülme dostum. Yine birlikte oynarız, demiş.

Kara Hüseyin mahcup olmuş. Keloğlan'ın içtenliği karşısında utanmış, yüzü kızarmış:

— Sen sadece güçlü değil, yüreği büyük birisin, Keloğlan. Affet beni.

Keloğlan gülümseyerek:

— Affedilecek bir şey yok, dostluk her şeyden önemli.

Padişah da o sırada köyü ziyaret ediyormuş. Yarışmayı izlemiş ve Keloğlan'ın davranışından çok etkilenmiş:

— Ey Keloğlan! Hem cesaretin hem kalbinle kazandın. Sarayımda senin gibi birine ihtiyaç var. Gel, gençlerimize örnek ol.

Ama Keloğlan teşekkür edip şöyle demiş:

— Ben köyümde kalayım padişahım. Burada dostluk büyüsün, çocuklar birlikte gülsün.

Padişah gülümsemiş, Keloğlan'a altın işlemeli bir kuşak hediye etmiş. O günden sonra Gönül Gücü Yarışmaları daha da anlamlı hale gelmiş. Çünkü herkes anlamış ki; gerçek güç bilekte değil, yürekteymiş.

Ve gökten üç elma düşmüş: Biri masalı okuyana, biri paylaşana, biri de her zaman dostluğu seçene…

SON