/* Masal Title */

Yıldızlı Ormanda Dilek Gecesi

Bir varmış bir yokmuş, yıldızların yere daha yakın olduğu, ayın gülümseyerek gökyüzünde salındığı büyülü bir ormanda, Tily adında meraklı bir tilki ve Pufi adında neşeli bir tavşan yaşarmış.

Tily ile Pufi her akşam ormanın tepesindeki bankta oturur, gökyüzündeki yıldızları sayarlarmış. Ama o gece farklıymış. Gökyüzünde parlayan yıldızlardan biri diğerlerinden çok daha büyük ve parlakmış. Hatta bir yıldızdan çok, dev bir ışık çiçeği gibiymiş! Işıltısı, ormanı mavi bir rüyaya dönüştürmüş.

— Tily, o yıldız... sanki bize bakıyor!

Tily heyecanla yerinden fırlamış.

— Belki de dilek yıldızıdır! Büyükannem bir keresinde anlatmıştı; çok nadir zamanlarda gökyüzünde dev bir yıldız belirirmiş. O yıldızın altında dilek dileyenlerin kalbinden geçen en güzel dileği gerçekleşirmiş.

İki arkadaş hemen ellerini birleştirip yıldızın altına geçmişler. Pufi minicik kalbinden geçen dileği fısıldamış:

— Tüm ormandaki hayvanlar her gece mutlu uyusun…

Tily de gözlerini kapatıp dileğini dilemiş:

— Gökyüzündeki yıldızlarla konuşmak istiyorum…

Tam o sırada büyük yıldız daha da parlak bir ışıkla titremeye başlamış ve gökyüzünden yavaşça inmiş. Yıldız yere değmemiş ama bir metre yukarıda asılı kalmış. İçinden hafifçe bir ses duyulmuş:

— Gerçekten kalpten dileyenlerin sesi bana ulaşır... Tily, senin dileğin konuşmaksa, işte sana Yıldız Dili.

Tily'nin patisinde birden parlayan küçük bir yıldız belirivermiş. Tily ona baktıkça, yıldız parlayarak melodik bir sesle konuşmaya başlamış:

— Merhaba, ben Luna. Artık senin yıldız arkadaşınım!

— Tily, artık bir yıldızla konuşabiliyorsun!

Luna, gökyüzünün sırlarını anlatmış o gece: Gezegenlerin dansını, yıldız tozlarının nasıl rüzgârla hareket ettiğini ve en önemlisi her yıldızın aslında bir dileği taşıdığını…

Tily ve Pufi, Luna'nın rehberliğinde her gece bir başka yıldızın hikâyesini dinlemeye başlamış. Bazen bir yıldızın bir balığın hayalini taşıdığını, bazen bir çiçeğin gökyüzüne açtığı özlemi öğrendiler.

Ama bir gece Luna üzgün bir sesle fısıldamış:

— Ben artık dönmeliyim. Dilek Gecesi yalnızca yedi gece sürer. Ama kalplerinizdeki iyilik, gökyüzünde her zaman yankılanır.

Tily ve Pufi çok üzülmüş ama Luna onlara bir hediye bırakmış: Gökyüzüne bakınca görünmeyen ama kalplerini dinleyince duyabilecekleri bir "Yıldız Şarkısı". O şarkı yalnızca gerçekten mutlu olduklarında ya da başkalarını mutlu ettiklerinde çalarmış.

O günden sonra Tily ve Pufi her gece yine aynı bankta buluşmuş, yıldızlara gülümseyip kendi küçük melodilerini duymuşlar. Ve her çocuk o ormanda gözlerini kapatıp dilek dilerse, Luna'nın melodisiyle sarıldığını hissedermiş.

Ve yıldızların çok parlak olduğu bir gece, belki sen de o bankta otururken bir dilek dileyebilir, Luna'nın sesiyle fısıldayan yıldızını bulabilirsin...

Gökler kadar parlayan dileklerle, masal burada biter.

SON